2010
13
lip
Na Jawe!
Indonezja, Jakarta
Przejechano 17054 km
Po powrocie z Siberutu, ktory byl ostatnim z punktow, jakie chcielismy "zaliczyc" na Sumatrze stanelismy przed powaznym dylematem: jak dojechac na Jawe? Do wyboru mielismy albo ponad 30 godzin w autobusie (byc moze z palaczami) po znanej nam juz doskonale Trans-Sumatran Highway albo samolotem, ktore sa stosunkowo drogie w sezonie. Przez chwile pojawila sie opcja poplyniecia statkiem, co mialo byc szybsze (!), tansze i wygodniejsze niz autobus, ale ostatecznie okazalo sie, ze statku nie ma. W zwiazku z tym, po kilku dniach namyslu i sprawdzania roznych ofert zdecydowalismy sie na samolot do Dzakarty, ktory ostatecznie wypadl tylko 2 razy drozej niz autobus. No a zamiast trzydziestu kilku godzin pokonuje te trase w poltorej.
Samolot lokalnych linii Batavia Air odlecial z lotniska w Padang z dwu i polgodzinnym opoznieniem. Jak dotad na Sumatrze nie zdarzylo nam sie jechac jakimkolwiek srodkiem transportu, ktory odjechalby/ odplynalby o czasie... Na lotnisku zaden samolot tego dnia nie odlecial zgodnie z rozkladem (az chcialoby sie zacytowac: "najgorsze sa takie dni, gdy wszystkie loty sa o czasie i wtedy nic sie nie zgadza").
Pomimo opoznienia, w Dzakarcie udalo nam sie jeszcze kupic bilety na nocny pociag do Yogyakarty (chociaz zostaly juz tylko najdrozsze bilety) i zjesc kolacje. Chociaz posilek to nam sie akurat nie udal. Jako ze po 5 tygodniach na "dzikiej" Sumatrze, gdzie kuchnia nie nalezy do najbardziej urozmaiconych oraz po 5 miesiacach w Azji mielismy juz dosyc jedzenia ryzu i chili (ktore w Indonezji, dodaja w ogromnych ilosciach do wszystkiego) na dworcu w "stolycy" zamowilismy pizze i spaghetti. Byla to nasza trzecia pizza w Indonezji (i Azji) i z czystym sumieniem mozemy przyznac, ze udalo nam sie w tym kraju zjesc zarowno najgorsza jak i najmniejsza (rozmiar "personal") pizze w zyciu. A wszystko to za niemale pieniadze (11zl), czyli jakby policzyc stosunek ceny do ilosci, to drozej niz w Polsce... Ale niestety tesknota za "europejskimi" smakami coraz bardziej daje nam sie we znaki.
Samolot lokalnych linii Batavia Air odlecial z lotniska w Padang z dwu i polgodzinnym opoznieniem. Jak dotad na Sumatrze nie zdarzylo nam sie jechac jakimkolwiek srodkiem transportu, ktory odjechalby/ odplynalby o czasie... Na lotnisku zaden samolot tego dnia nie odlecial zgodnie z rozkladem (az chcialoby sie zacytowac: "najgorsze sa takie dni, gdy wszystkie loty sa o czasie i wtedy nic sie nie zgadza").
Pomimo opoznienia, w Dzakarcie udalo nam sie jeszcze kupic bilety na nocny pociag do Yogyakarty (chociaz zostaly juz tylko najdrozsze bilety) i zjesc kolacje. Chociaz posilek to nam sie akurat nie udal. Jako ze po 5 tygodniach na "dzikiej" Sumatrze, gdzie kuchnia nie nalezy do najbardziej urozmaiconych oraz po 5 miesiacach w Azji mielismy juz dosyc jedzenia ryzu i chili (ktore w Indonezji, dodaja w ogromnych ilosciach do wszystkiego) na dworcu w "stolycy" zamowilismy pizze i spaghetti. Byla to nasza trzecia pizza w Indonezji (i Azji) i z czystym sumieniem mozemy przyznac, ze udalo nam sie w tym kraju zjesc zarowno najgorsza jak i najmniejsza (rozmiar "personal") pizze w zyciu. A wszystko to za niemale pieniadze (11zl), czyli jakby policzyc stosunek ceny do ilosci, to drozej niz w Polsce... Ale niestety tesknota za "europejskimi" smakami coraz bardziej daje nam sie we znaki.
Zdjęcia (1)
Komentarze (7)
drzazga - 2010-07-13 16:48VII Plenum Spoldzielni Zenum, wiem cos o tym....:)
krolestwo za bigos!!!i buraczki - niekoniecznie z raclettem...;)
(przezuwajac wolowine)trzymajcie sie - jeszcze tylko 4 miesiace!!!
krolestwo za bigos!!!i buraczki - niekoniecznie z raclettem...;)
(przezuwajac wolowine)trzymajcie sie - jeszcze tylko 4 miesiace!!!
mih - 2010-07-13 20:51A ja jestem pod wrazeniem Marii Drzazgi waszego dzielnego kibica!!! Jak to sie nie dobrze poczuc po takich zagrzewajacych do walki komentarzach :-)
Co za rozczarowanie ta pizza, musicie chyba sami sobie cos upiec. Pamietam kiedys w odleglym hostelu zrobila tak grupa europejczykow, moze warto o tym pomyslec jak trafi wam sie jakis dluzszy przystanek w miejscu z dostepna kuchnia? Chociaz pewnie o taka kuchnie moze byc trudno. Plus skladniki, ale kto wie, kto wie!
Trzymajcie sie dzielnie! (mowie to zwlaszcza do zoladkow)
Co za rozczarowanie ta pizza, musicie chyba sami sobie cos upiec. Pamietam kiedys w odleglym hostelu zrobila tak grupa europejczykow, moze warto o tym pomyslec jak trafi wam sie jakis dluzszy przystanek w miejscu z dostepna kuchnia? Chociaz pewnie o taka kuchnie moze byc trudno. Plus skladniki, ale kto wie, kto wie!
Trzymajcie sie dzielnie! (mowie to zwlaszcza do zoladkow)
geminus - 2010-07-14 19:33Brdzo fajna relacja. Gratuluje ! Napiszcie prosze ile kosztowaly te drogie bilety do Yogiakarty ? Pozdrawiam serdecznie i trzymam kciuki.
drzazga - 2010-07-14 21:54Dziekuje Mihu!!!
ja kibicujac Kostrzewom, wspieram tez sama siebie, bo borykam sie na co dzien z etykietka europejczyka-burzuja-obiboka, ktorego stac na to zeby zrobic sobie dziure w zyciorysie i pojechac na drugi koniec swiata, zamiast grzecznie skonczyc studia i zaczac sue utrzymywac...
wniosek - czas spedzony w podrozy, powinien sie liczyc do emerytury!!!!houk.
:*
ja kibicujac Kostrzewom, wspieram tez sama siebie, bo borykam sie na co dzien z etykietka europejczyka-burzuja-obiboka, ktorego stac na to zeby zrobic sobie dziure w zyciorysie i pojechac na drugi koniec swiata, zamiast grzecznie skonczyc studia i zaczac sue utrzymywac...
wniosek - czas spedzony w podrozy, powinien sie liczyc do emerytury!!!!houk.
:*
navostok - 2010-07-15 07:20dzieki! Bilety kosztowaly 320 tysiecy/os. Jesli interesuja Cie inne ceny, to mozesz zajrzec do poprzedniego wpisu. Pozdrawiamy:)
navostok - 2010-07-15 07:43pozdrawiamy wiernych kibicow.
nasze zoladki wrocily do dawnej formy:) wlasna kuchnia - to by bylo cos! niestety, hostele z prawdziwego zdarzenia trafily nam sie w podrozy 3 razy: w Chengdu, Kunming i w Singapurze. pozostaje nam jedzenie z budek lub w restauracjach (ostatnio stolujemy sie w jednej, bardzo dobrej!).
nasze zoladki wrocily do dawnej formy:) wlasna kuchnia - to by bylo cos! niestety, hostele z prawdziwego zdarzenia trafily nam sie w podrozy 3 razy: w Chengdu, Kunming i w Singapurze. pozostaje nam jedzenie z budek lub w restauracjach (ostatnio stolujemy sie w jednej, bardzo dobrej!).
Basia - 2010-07-15 23:06nie martwcie sie! wasze matki i babcie juz zbieraja sily, zeby zaspokoic wasze kulinarne marzenia. dajcie znac czego pragniecie, juz zaczniemy przygotowania.
Zasoby: 
34.233 
22.042 
1.100.485 
3.423 
